Η ζωή και ο θάνατος κάθε ανθρώπου

Θα ξεκινήσω αυτό το εντελώς φιλοσοφικό δημοσίευμα με ιστολογικό τρόπο, δηλαδή όπως οι περισσότεροι ιστολόγοι, θα διηγηθώ της εμπειρίες της ημέρας μου και από τις μύγες τους θα προσπαθήσω να βγάλω ξύγκι για να δέσει το φιλοσοφικό μου επιχείρημα καλύτερα. Ή μάλλον θα τις πάρω ως αφορμές για να επεκταθώ στις δικές μου απόψεις πάνω στο ζήτημα που θα θίξω εδώ, και που δεν είναι άλλο από τη ζωή και το θάνατο.

Τρεις Λύσεις για την Κρίση

Τον τελευταίο καιρό πολλά έχουν γραφτεί, ειπωθεί, παρουσιαστεί και πραγματοποιηθεί σχετικά με τη λεγόμενη "Ελληνική κρίση". Οι πιο στενόμυαλοι αντιμετωπίζουν την κρίση ως καθαρά οικονομική ή ακόμα και σκέτα "χρηματοπιστωτική", ενώ στην πραγματικότητα η κρίση είναι πολιτική, κοινωνική, ηθική, ακόμα και τεχνολογική. Η ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων απαιτεί επαναστατικές ενέργειες, βαθιές τομές, τεράστιες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές, σύγκρουση με το κατεστημένο, πρωτοποριακές ιδέες.

Αυτό που αρκετοί δεν καταφέρνουν να δουν είναι ότι η κρίση είναι παγκόσμια, κι επομένως και η λύση πρέπει να είναι παγκόσμια. Για παράδειγμα, καλά κάνουμε και βγαίνουμε στους δρόμους, αλλά μόνοι μας δεν πρόκειται να πετύχουμε και πολλά, αν δεν έχουμε τη στήριξη τουλάχιστον των άλλων Ευρωπαίων. Από την άλλη πλευρά, αν δούμε το ζήτημα πιο πρακτικά, ίσως είναι πιο επείγον να λύσουμε "τα του οίκου μας" και στη συνέχεια να συμβάλουμε στην ιστορικά αναπόφευκτη παγκόσμια αλλαγή.

Μετά από ώριμη σκέψη και κάποια λογική ποσότητα αλκοόλ, κατάφερα να σκεφτώ τρεις εκπληκτικές λύσεις για το Ελληνικό Πρόβλημα. Κάθε λύση αντιμετωπίζει πολλές πτυχές του Ελληνικού Ζητήματος και αν συνδυαστούν ή εφαρμοστούν με τη σειρά που τις παρουσιάζω, το πρόβλημα θα εκλείψει εντελώς.