Τρεις Λύσεις για την Κρίση

Τον τελευταίο καιρό πολλά έχουν γραφτεί, ειπωθεί, παρουσιαστεί και πραγματοποιηθεί σχετικά με τη λεγόμενη "Ελληνική κρίση". Οι πιο στενόμυαλοι αντιμετωπίζουν την κρίση ως καθαρά οικονομική ή ακόμα και σκέτα "χρηματοπιστωτική", ενώ στην πραγματικότητα η κρίση είναι πολιτική, κοινωνική, ηθική, ακόμα και τεχνολογική. Η ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων απαιτεί επαναστατικές ενέργειες, βαθιές τομές, τεράστιες κοινωνικοπολιτικές αλλαγές, σύγκρουση με το κατεστημένο, πρωτοποριακές ιδέες.

Αυτό που αρκετοί δεν καταφέρνουν να δουν είναι ότι η κρίση είναι παγκόσμια, κι επομένως και η λύση πρέπει να είναι παγκόσμια. Για παράδειγμα, καλά κάνουμε και βγαίνουμε στους δρόμους, αλλά μόνοι μας δεν πρόκειται να πετύχουμε και πολλά, αν δεν έχουμε τη στήριξη τουλάχιστον των άλλων Ευρωπαίων. Από την άλλη πλευρά, αν δούμε το ζήτημα πιο πρακτικά, ίσως είναι πιο επείγον να λύσουμε "τα του οίκου μας" και στη συνέχεια να συμβάλουμε στην ιστορικά αναπόφευκτη παγκόσμια αλλαγή.

Μετά από ώριμη σκέψη και κάποια λογική ποσότητα αλκοόλ, κατάφερα να σκεφτώ τρεις εκπληκτικές λύσεις για το Ελληνικό Πρόβλημα. Κάθε λύση αντιμετωπίζει πολλές πτυχές του Ελληνικού Ζητήματος και αν συνδυαστούν ή εφαρμοστούν με τη σειρά που τις παρουσιάζω, το πρόβλημα θα εκλείψει εντελώς.

Λύση Α: Εκμετάλλευση της εργασίας των παράνομων μεταναστών

Η κατάσταση τώρα: Οι παράνομοι μετανάστες είναι συγκεντρωμένοι κυρίως στην Αθήνα ή σε παράνομες φάρμες σε λίγα μέρη της χώρας, όπου εργάζονται στα κρυφά για αφεντικά που δεν πληρώνουν καν φόρους. Ζουν σε άθλιες συνθήκες, χωρίς τροφή, στοιβαγμένοι σε δεκάδες μέσα σε διαμερίσματα-τρύπες, σε άθλιες συνθήκες καθαριότητας. Μην έχοντας άλλες ενασχολήσεις, και μη μπορώντας να φύγουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καταφεύγουν σε εμπόριο και χρήση ναρκωτικών, εμπόριο λευκής σαρκός, αλλά και σε ληστείες, κλεψιές, ξυλοδαρμούς και άλλες τέτοιες δραστηριότητες που μπορούν να θεωρηθούν προάγγελος μιας εντυπωσιακής καπιταλιστικής ανάπτυξης. Αρκεί να αξιοποιηθούν σωστά!

Η αξιοποίηση: Δημιουργούμε πρότυπες μονάδες γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, μεταποίησης, κ.α. σε όλη τη χώρα. Δε χρειάζεται να είναι πολύ σύγχρονες, αφού θα δουλεύουν κυρίως με τσαμπέ εργατικά χέρια. Συλλαμβάνουμε τους παράνομους μετανάστες και τους βάζουμε να εργάζονται άμισθα σε αυτές τις εγκαταστάσεις, με αντάλλαγμα τροφή, στέγη σε, ας πούμε, ανθρώπινες συνθήκες, ιατρική περίθαλψη και σχολείο για τα παιδιά τους (άντε να τους βάλουμε και καμιά νόβα στο καφενείο). Τους κρατάμε εκεί για μερικά χρόνια και μετά τους γυρίζουμε στη χώρα τους, αλλά κρατάμε τα παιδιά τους, που εν τω μεταξύ τα έχουμε εκπαιδεύσει στα κατα-πληκτικά Ευρωπαϊκά σχολεία μας.

Προβλήματα που λύνονται:

1. Οι ίδιοι οι μετανάστες θα βελτιώσουν κατακόρυφα  το επίπεδο ζωής τους.
2. Αν μας στέλνουν κι άλλους μετανάστες, θα έχουμε τι να τους κάνουμε. Όσο πιο πολλούς μας στέλνουν, τόσο πιο πολλά φράγκα θα βγάζουμε.
3. Δημιουργούμε εντυπωσιακή πρόοδο στην πρωτογενή παραγωγή, που είναι το κλειδί για να ξεπεράσουμε την κρίση, από οικονομική σκοπιά.
4. Αν κάποιος προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει εναντίων μας, μοιραία θα πέσει στο σφάλμα του να αναφέρει κάποια ονόματα που απαγορεύονται από το νόμο του Δεύτερο Νόμο του Godwin για τις συζητήσεις (ο οποίος λέει ότι αν αναφέρεις σε μια λογομαχία το όνομα του Χίτλερ - ή του Στάλιν σύμφωνα με την ανανεωμένη θεωρία - αυτόματα χάνεις τη λογομαχία).

Λύση Β: Νομιμοποίηση της καλλιέργειας και χρήσης της κάνναβης

Η κατάσταση τώρα: Στην Κρήτη και στη Μάνη κάποιοι ντόπιοι καλλιεργούν μαριχουάνα και ντόπες εντελώς παράνομα, και θησαυρίζουν πουλώντας την με ό,τι τιμή και μέθοδο γουστάρει ο κάθε υποκοσμικός πρεζέμπορας, Τα παιδιά αυτών των παραγωγών μεγαλώνουν με λεφτά μεν, εντελώς αμόρφωτα δε. Οι ίδιοι οι καλλιεργητές, σύμφωνα με τις στατιστικές, καταλήγουν συχνά σε καταθλιπτικές συμπεριφορές, άλλα ναρκωτικά ή και στην αυτοκτονία. Το προϊόν τους διακινείται από τους μετανάστες της Λύσης Α και συχνά καταλήγουν στις αυλές των σχολείων μας ή οπουδήποτε αλλού (αν και τελευταία δυσκολεύομαι να βρω καλό πράμα). Το κράτος δεν παίρνει τίποτα, ενώ το αστυνομικό παρακράτος είναι, μάλλον, για τα καλά χωμένο στο κόλπο.

Η αξιοποίηση: Νομιμοποιούμε τις φυτείες της κάνναβης (και όχι τα αυθαίρετα σε αναδασωτέες περιοχές), ενθαρρύνουμε κι άλλες νόμιμες φυτείες, τις φορολογούμε, δημιουργούμε μεταποιητική βιοτεχνία ή/και βιομηχανία, φορολογούμε ΓΕΡΑ τη χρήση της κάνναβης για διασκέδαση, και μετά περιμένουμε με ανοιχτά πορτοφόλια τις ορδές των τουριστών που γουστάρουν να απολαμβάνουν άνετα και νόμιμα το τσιγαράκι τους κάτω από το λαμπερό ελληνικό ήλιο και με θέα τα γαλάζια νερά του Αιγαίου ή των άλλων θαλασσών μας. Εννοείται ότι μεγάλο μέρος της παραγωγής θα βγαίνει από τους παράνομους μετανάστες της Λύσης Α.

Προβλήματα που λύνονται:

1. Γερό πλήγμα στα παράνομα και διαπλεκόμενα κυκλώματα ναρκωτικών.
2. Τεράστια έσοδα για το κράτος από φόρους σε ένα τόσο πετυχημένο προϊόν.
3. Ανάπτυξη του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα, που κάνει πολύ καλό στην οικονομία.
4. Αύξηση των εξαγωγών μας σε χώρες της ΕΕ (π.χ. Ολλανδία).
5. Εντυπωσιακή άνοδος στον τουρισμό και γενικά πολλά λεφτά χωρίς να ξεπουλήσουμε τίποτα.
6. Μεγάλα κοινωνικά οφέλη για τις κοινωνικά κατεστραμμένες μπαφο-παραγωγές περιοχές της Κρήτης, της Ηλίας, κλπ.

Λύση Γ: Ένωση με την Τουρκία

Η κατάσταση τώρα: Οι Τούρκοι, με τους οποίους έχουμε πραγματικά πάαααρα πολλά κοινά, από πολύ παρόμοια φαγητά, μέχρι παρόμοια νοοτροπία, δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν από εμάς κι εμείς από τους Τούρκους. Ωστόσο, κάθε χρόνο οι δύο χώρες ξοδεύουν γελοία ποσά για εξοπλισμούς που τους στήνουν στις δύο πλευρές του Αιγαίου και περιμένουν να κάνουν "Ειρήνη" με αυτές. Δεν καταλαβαίνω γιατί χρειάζονται περισσότερα όπλα, αφού αυτά που έχουν φτάνουν για να τινάξουν όλη την Ελλάδα και τη μισή Τουρκία στον αέρα, αφανίζοντας οριστικά τους οικείους πληθυσμούς. Δηλαδή τι περιμένουμε ότι θα γίνει σε περίπτωση πολέμου, διακριτική χρήση; Όχι! Θα τα βάλουμε όλα να βαράνε κι όποιον πάρει ο χάρος (όλους, δηλαδή). Παράλληλα, φροντίζουμε να συντηρούμε ένα πλήθος από θέματα που μπορούν να οδηγήσουν σε αιτίες πολέμου, όπως τα πετρέλαια του αιγαίου, η υφαλοκρηπίδα, το Κυπριακό, κ.α. Το Ελληνικό και του Τούρκικο κεφάλαιο, εν τω μεταξύ, συνεργάζονται μια χαρά και κερδίζουν αρκετά από αυτές τις συνεργασίες. Αυτή την εποχή η Τουρκία είναι μια αναπτυσσόμενη, οικονομικά, χώρα με τεράστιες δυνατότητες, αλλά ελλείψεις σε επιστημονικό δυναμικό. Αντίθετα, η Ελλάδα είναι μια χώρα με χιλιάδες άνεργους πτυχιούχους επιστήμονες που ελπίζουν να μην κλείσει εντελώς το δημόσιο, μπας και χωθούν. Εν τω μεταξύ, οι Τούρκοι φροντίζουν να μας πασάρουν μεγάλο μέρος από τους παράνομους μετανάστες που μπαίνουν στη χώρα τους.

Η αξιοποίηση: Ένωση με την Τουρκία. Δεν εννοώ κάποιου τύπου τελωνειακή ή νομισματική ένωση. Εννοώ ότι η Ελλάδα παύει να υπάρχει ως "ανεξάρτητο κράτος" και αποτελεί μέρος της Τουρκίας, που για χάρη μας μπορεί να μετονομασθεί σε "Κοινοβουλευτική Οθωμανική Αυτοκρατορία" ή κάτι παρόμοιο. Ίσως να βάλουμε και την πρωτεύουσα στην Κωνσταντινούπολη για να ικανοποιηθούν όσοι έχουν βλέψεις γι αυτή την τεράστια παγκόσμια μητρόπολη, να έχουμε ανεξιθρησκεία (με κυρίαρχη, βεβαίως, θρησκεία τον Ισλαμισμό) και να γίνουμε η πιο σύγχρονη εκδοχή της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Προβλήματα που λύνονται:

1. Τεράστιο κέρδος από το πάγωμα στους εξοπλισμούς. Το νέο κράτος έχει υπερ-αρκετά οπλικά συστήματα περίσσευμα για να "οχυρώσει" τα νέα του σύνορα
2. Λύνεται αυτόματα το Κυπριακό!
3. Η εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων του Αιγαίου, κλπ. είναι πλέον καθαρά δική μας υπόθεση και κανένας δεν το αμφισβητεί.
4. Αδιανόητα ισχυρή εξωτερική πολιτική, αφού η Κοινοβουλευτική Οθωμανική Αυτοκρατορία θα είναι μια μικρή υπερ-δύναμη. Ήδη η Τουρκία έχει την ικανότητα να λέει τα "όχι" της στους Αμερικάνους όποτε γουστάρει, αν ενωθεί και με την Ελλάδα, θα είναι ισχυρότερη από το Ισραήλ στην περιοχή.
5. Θα ελέγχουμε στρατηγικές περιοχές όπως διαδρομές αγωγών φυσικού αερίου, αεροναυτικές βάσεις του ΝΑΤΟ, εμπορικούς δρόμους σε ολόκληρη την περιοχή από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο.
6. Θα είμαστε αυτόματα εκτός ΕΕ, επομένως θα έχουμε άλλο νόμισμα που το κάνουμε ό,τι γουστάρουμε!
7. Αφού η Ελλάδα δε θα υπάρχει, δεν υπάρχει και το χρέος της!
8. Νέες θέσεις εργασίας και πολλές ευκαιρίες ανάπτυξης προκύπτουν από την ένωση των εργατικών δυναμικών των δύο χωρών. Οι Έλληνες, ως ποιοτικό εργατικό δυναμικό, συνεισφέρουν με διάφορους τρόπους π.χ. στη στελέχωση της γραφειοκρατίας, επιστημονικό δυναμικό, κ.α.