Ευτυχισμένο το προτελευταίο έτος πριν το τέλος του χρόνου

Δεν ξεχνώ

Γέκωμαι

Γέκωμαι (ρήμα): γελάω τόσο πολύ που μπορεί να φαίνεται ο πισινός μου, αλλά δε με νοιάζει, γιατί τόσο πολύ γελάω.
Παράδειγμα: Μόλις μου είπε ότι το επίθετό του ήταν Πλούτσος, άρχισα να γέκωμαι. Ένας συνάδελφος με έβγαλε έξω και μου είπε να ηρεμήσω.
Προέλευση: Από τον παλαιότερο τύπο Γεκωμέ ή Γετκωμέ που είχε την ίδια ακριβώς σημασία και προέρχονταν, με τη σειρά του, από τα αρχικά Γε.Κω.Μ.Ε. ή και Γε.Τ.Κω.Μ.Ε. που σημαίνουν "Γελάω τον Κώλο Μου Έξω". Αυτή η τελευταία έκφραση αποτελεί απ' ευθείας μετάφραση του αγγλοσαξονικού ιντερνετικού αρκτικόλεξου LMAO (Laughing My Ass Out).

Γεδ

ΓΕΔ (αρχικά): γελάω δυνατά, ως αντίδραση σε κάτι που είπε ή έγραψε το άτομο με το οποίο συζητώ ή σε κάτι που δημοσιεύθηκε στον παγκόσμιο ιστό. Συνηθίζεται κατά κύριο λόγο σε γραπτή μορφή και χωρίς τελείες (γεδ).
Παράδειγμα:
- Πήρες γιαούρτι σακούλας από το σουπερμάρκετ;
- Όχι, πήρα μόνο σακούλες.
- γεδ γεδ
Προέλευση: Από τα αρχικά Γελάω Έξω Δυνατά, που είναι απ' ευθείας μετάφραση του αγγλοσαξωνικού ιντερνετικού αρκτικόλεξου LOL (Laughing Out Loudly)

Το καλύτερο τέρμα

Η κυρά Ευτέρπη κάθεται κάθε απόγευμα στον κιοσέ της και κοιτάζει τον κόσμο που περνάει από το πολυσύχναστο δρομάκι με τα μαγαζιά. Τουλάχιστον εκείνη την ώρα το κάνει επίσημα, διότι την έχω τσακώσει να κρυφοκοιτάζει από τα λερωμένα τζάμια κι άλλες ώρες της ημέρας. Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, δεν θυμάμαι ούτε μία φορά που να κοίταξα πάνω προς το μεγάλο πράσινο μεταλλικό κιοσέ και να μην την είδα να τραβιέται απότομα προς το εσωτερικό, σαν να την πιάσανε να κάνει σκανταλιά. Όταν ήμουν παιδί, η κυρά Ευτέρπη μου φαινόταν στρίγγλα και κακιασμένη, αν και τώρα μου μοιάζει συμπαθητική και τη χαιρετώ εγκάρδια όποτε τη συναντώ. Ήταν η γυναίκα που μας έδιωχνε όταν πηγαίναμε να παίξουμε μπροστά από το σπίτι της. Η πόρτα του γκαράζ στο ισόγειο ήταν το καλύτερο ποδοσφαιρικό τέρμα που μπορούσαμε να βρούμε όχι μόνο εδώ, αλλά και στην πάνω και την κάτω γειτονιά.

Η κορυφαία στιγμή της ελληνικής τηλεόρασης

luinner

Luinner (αγγλικά, ουσ.): το γεύμα ανάμεσα στο μεσημεριανό (lunch) και το βραδινό (dinner). Συνηθίζεται από τους Έλληνες που επισκέπτονται το εξωτερικό, όπου λόγω της διαφοράς ώρας ξεχνάνε να φάνε το μεσημέρι, και προκειμένου να γλιτώσουν χρήματα από το βραδινό, ενώνουν τα δύο γεύματα σε ένα μεγάλο. Συνήθως τα luinners κοστίζουν όσο τρία ή τέσσερα γεύματα, ενώ έχουν και τις ανάλογες διαστάσεις.

Ιστορία: η λέξη πρωτοεμφανίστηκε εδώ.

Το δικαίωμα στο Ίντερνετ

Ο παγκόσμιος ιστός είναι ένα φοβερό μέσο που μπορεί να σε σοκάρει. Κάποιος συγγραφέας είχε πει ότι αν κάποιος ενδιαφέρεται για σαδομαζοχιστές τυροκόμους από τη Σαμόα, στον παγκόσμιο ιστό θα βρει αυτό που ψάχνει: σαδομαζοχιστές τυροκόμους από τη Σαμόα. Αν υπάρχουν πάνω από 5-10 τέτοιοι στον κόσμο, είναι αρκετά πιθανό να έχουν κάνει και ιστοσελίδα, blog ή οτιδήποτε άλλο και να έχουν ποστάρει φωτογραφίες, βιντεάκια, άρθρα, ακόμα και ιστοσελίδες για ενηλίκους όπου με ένα σχετικά μικρό αντίτιμο μπορείς να τους δεις να τυροκομούν live.

Πηγές Καλλιθέας (Ρόδος)

Στην παρούσα συλλογή οι Πηγές Καλλιθέας (ή μάλλον η μικρή παραλία στα δεξιά), όπως ήταν το χειμώνα. Οι γάτες φρουρούν την περιοχή νύχτα - μέρα (κυρίως νύχτα).

Πηγές Καλλιθέας, Ρόδος

Οι αγορές δεν ανταποκρίθηκαν

Κάναμε ό,τι μπορούσαμε είπε ο πρωθυπουργός και (πρώην;) πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που αν όντως τον λένε Γιώργο, γιορτάζει σήμερα. Κάναμε το σκατό μας παξιμάδι, ήπιαμε τα ούρα μας για να κάνουμε οικονομία στο νερό, δε διορίσαμε τα άτομα που μας ψήφισαν, αλλά δυστυχώς "οι αγορές δεν ανταποκρίθηκαν".

Και συνεχίζει "Και σήμερα, η κατάσταση στις αγορές απειλεί να αποδομήσει, όχι μόνο τις θυσίες του Ελληνικού λαού, αλλά και την ομαλή πορεία της οικονομίας. Και κινδυνεύει να χαθεί η προσπάθεια που καταβάλλουν οι Έλληνες από τα ακόμη μεγαλύτερα επιτόκια δανεισμού και ακόμη χειρότερα από την δυσκολία δανεισμού."

IMage BY Numbers (Εικονόσταυρο - ;;;)

Το Image By Numbers είναι ένα παιχνίδι που κατασκεύασε κάποιος που γνωρίζω αρκετά καλά, οπότε σας το διαφημίζω κι εδώ πέρα. Για να παίξετε, κάντε κλικ στην εικόνα, σχολιάστε εδώ πέρα και καλή διασκέδαση!

Μεγάλες ανακαλύψεις, μέρος Ι

Μία από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις της δεκαετίας των '00ς είναι το XMLHttpRequest.

Η ιδιαιτερότητά του έγκειται στο ότι είναι ανακάλυψη και όχι εφεύρεση, παρά το ότι έχει υπάρξει επίσης και εφεύρεση ή, τέλος πάντων, τεχνητό ανθρώπινο δημιούργημα. Ουσιαστικά, πρόκειται για ένα αντικείμενο της γλώσσας JavaScript, που με κατάλληλη χρήση επιτρέπει την άμεση ανανέωση του περιεχομένου σε τμήματα μίας ιστοσελίδας.

Η γλώσσα JavaScript θεωρείται από τους περισσότερους προγραμματιστο-κομπιουτεράδες κάτι σαν τα ξερατά του σατανά και πολύς κόσμος τη μισεί. Έτσι, ελάχιστοι πρόσεξαν ότι από το 2000 προσέφερε στα χέρια του προγραμματιστή ένα αντικείμενο που του επιτρέπει να φορτώνει το περιεχόμενο μιας σελίδας (α) ταχύτερα και (β) δυναμικά. Λένε ότι το "μυστικό" έγινε ευρύτερα γνωστό όταν το Google το χρησιμοποίησε για να εμφανίζει τις προτάσεις που εμφανίζει καθώς γράφει κανείς τις λέξεις που θέλει να αναζητήσει.

Τον πρώτο καιρό του γουέμπ δεν είχαμε δυναμικές σελίδες. Έβαζες την ηλεκτρονική διεύθυνση, στην οποία αντιστοιχούσε μια ηλεκτρονική σελίδα, κι ό,τι είχε γραμμένο σε εκείνη τη σελίδα, το έβλεπες στην οθόνη σου. Γι αυτό και τη λέγαμε "σελίδα", επειδή μας θύμιζε τις σελίδες ενός βιβλίου ή μιας εφημερίδας.

Αργότερα, ήρθε η εποχή των δυναμικών σελίδων. Από τη μια πλευρά, τα περιεχόμενά τους προέρχονται από διάφορες πηγές, χωρίς κάποιος να τα πάρει από τις πηγές και να τα αντιγράψει στη σελίδα. Αυτό σημαίνει ότι οι δυναμικές σελίδες μπορούν να διαβάζουν μόνες τους τις ειδήσεις που σας ενδιαφέρουν και να σας τις παρουσιάζουν.

Από την άλλη πλευρά, μια δυναμική σελίδα μπορεί να δεχθεί κείμενο από εσένα, τον απλό χρήστη της, να το επεξεργαστεί, και να στο γυρίσει επεξεργασμένο. Για παράδειγμα, όταν αγοράζεις κάτι από ένα ηλεκτρονικό κατάστημα, βάζεις τα στοιχεία της πιστωτικής σου κάρτας, και πατάς ένα κουμπί. Αν η σελίδα είναι δυναμική, διαβάζει τον αριθμό, σε χρεώνει το σχετικό ποσό και σε ενημερώνει ότι η συναλλαγή εκτελέστηκε κανονικά.

Άρα, οι δυναμικές σελίδες κάνουν διάφορα πράγματα μόνες τους. Μας αρέσει αυτό; Και βέβαια μας αρέσει. Αρκεί να μπορούν να το κάνουν λίγο πιο γρήγορα. Δυστυχώς, η στάνταρ τεχνολογία των ιστοσελίδων απαιτεί σε κάθε καταχώρηση να "φεύγουν" πίσω όλα όσα βλέπει κανείς στην οθόνη του και να "ξαναφορτώνουν" ανανεωμένα. Ακόμα κι αν η αλλαγή που έχουμε κάνει δεν επηρεάζει ολόκληρη τη σελίδα, ακόμα κι αν το συγκεκριμένο κουμπάκι αλλάζει απλώς μια ασήμαντη φράση στο κάτω μέρος, η παραδοσιακή τεχνολογία απαιτεί την πλήρη επαναφόρτωση της σελίδας.

θα μου πείτε "εντάξει ρε φίλε, πως κάνεις έτσι; Αυτές οι σελίδες είναι τσάμπα. Ούτε από χαρτί είναι, να χαλάμε δέντρα, ούτε πληρώνεις για να τις δεις". Η αλήθεια είναι πως τίποτα δεν είναι τσάμπα σε αυτή την κοινωνία, κι όποιος δεν το έχει καταλάβει, ας ρίξει λίγο νερό στο πρόσωπό του. Κάθε σελίδα του ίντερνετ κοστίζει. Κοστίζει η παροχή τους στους χρήστες, κοστίζει η δημιουργία της, η προστασία της και η συντήρησή της. Αν δεν την βλέπουν πολλοί άνθρωποι, η σελίδα χάνει την αξία της, κι επομένως η στήριξή της δεν είναι, πλέον, συμφέρουσα. Αν, πάλι, τη βλέπουν πολλοί άνθρωποι, τα μηχανήματα και τα σύρματα αρχίζουν να ζορίζονται, με αποτέλεσμα να αναζητούνται μέθοδοι για αποτελεσματικότερη λειτουργία της.

Με το XMLHttpRequest οι σελίδες μπορούν να είναι πιο γρήγορες και πιο οικονομικές, κάτι σαν τα γιαπωνέζικα αμάξια. Αντί να διακινούνται ολόκληρες ιστοσελίδες, χάρη στο XMLHttpRequest διακινούνται ακριβώς και μόνο οι πληροφορίες που χρειάζεται να διακινηθούν. Έτσι, και τα σύρματα δεν ζορίζονται πολύ, και η σελίδα ανανεώνεται πιο γρήγορα.

Πέρα από αυτό, χάρη στο XMLHttpRequest διάφορες εταιρίες του ιντερνέ έχουν δημιουργήσει εφαρμογές υψηλού επιπέδου στο γουέμπ, με μενουδάκια και γραφικά, που επεξεργάζονται κείμενο, φωτογραφία, φτιάχνουν λογιστικά φύλλα, και διάφορα άλλα πράγματα που ως τώρα κάναμε με ειδικά προγράμματα και εκτός διαδικτύου.

To XMLHttpRequest είναι η καρδιά αυτού που οι κομπιουτεράδες ονομάζουν AJAX (είναι αρχικά, δεν αναφέρονται ούτε στην ομάδα του Άμστερνταμ, ούτε στην ομάδα των Ιωαννίνων). Παράλληλα, όμως, είναι και ένα σπανιότατο φαινόμενο στην ιστορία, όπου κάτι που αποτελεί εφεύρεση, μετά από 5 χρόνια θεωρείται και ανακάλυψη! Το ανάποδο, πάντως, θα ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό.