Όλοι λένε ότι η γη την κάνει σιγά σιγά και εννοούν πως ο πλανήτης γίνεται αφιλόξενος για το είδος μας. Οι πλημμύρες, οι κακές καιρικές συνθήκες, οι πυρκαγιές, οι απότομες μεταβολές, οι τυφώνες, η όξινη βροχή, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, οι οργισμένοι ποταμοί, ο μολυσμένος αέρας μας απειλούν ολοένα και περισσότερο χρόνο με το χρόνο. Αρκετά είδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση και σύντομα θα είμαστε κι εμείς ένα από αυτά. Ο αέρας θα γίνει βαρύτερος, οι θερμοκρασίες πιο ακραίες, το πόσιμο νερό ελάχιστο.
Κανείς δεν κατηγορεί τη μάνα γη μας, διότι γνωρίζουμε πως εμείς φταίμε, εμείς τα προκαλέσαμε όλα. Η γη, σαν στοργική μητέρα, δεν προσπαθεί να μας σκοτώσει, δεν το έχει πάρει προσωπικά. Αυτές οι απειλές είναι οι φυσιολογικές αντιδράσεις του οργανισμού της στη δική μας δραστηριότητα. Ο πολιτισμός μας σκοτώνει τη γη, διότι είναι άπληστος και αχόρταγος. Η επιβίωση της οικονομίας ("μας") απαιτεί τη συνεχή παραγωγή πλούτου. Για να παραχθεί πλούτος, πρέπει να υπάρξει εκμετάλλευση πηγών παραγωγής πλούτου (και ανθρώπων, αλλά αυτό δεν το εξετάζουμε αυτή τη στιγμή). Κάθε τόσο πρέπει να εκμεταλλευόμαστε έναν ανεκμετάλλευτο πόρο, να εντοπίζουμε νέες αποθήκες ενέργειας και να τις αδειάζουμε.
Ο άνθρωπος είναι ιός κι ο ανθρώπινος πολιτισμός καρκίνωμα στο σώμα της γης. Μεταδιδόμαστε παντού, πολλαπλασιαζόμαστε και κάνουμε όλες τις άλλες μορφές ζωής γύρω μας να πεθαίνουν. Έτσι λειτουργεί ο καρκίνος στο ανθρώπινο σώμα, έτσι λειτουργούμε κι εμείς. Ο ίδιος ο θεός, κατά τας γραφάς, μας ζήτησε να αυξανόμαστε και να κατακυριεύσουμε τη γη. Τότε τα λόγια του ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτιά μας, τώρα όμως θα πρέπει να αναρωτηθούμε μήπως ο θεός είναι κακός ή αυτά ήταν λόγια κάποιας σκοτεινής δύναμης που ήθελε το κακό μας.
Τέλος πάντων, ό,τι έγινε, έγινε. Τώρα πρέπει να δούμε δύο πράγματα: τί θα κάνουμε, και γιατί θα το κάνουμε.
Τί μπορούμε να κάνουμε; Είτε να προσπαθήσουμε να σώσουμε τον πλανήτη και τη ζωή σ' αυτόν, είτε να ΜΗΝ προσπαθήσουμε. Το πρώτο είναι κάτι που θα έκανε κάθε ευσυνείδητος πολίτης που αγαπάει τη φύση και αντιλαμβάνεται ποια είναι η θέση του ανθρώπου στο σύμπαν. Το δεύτερο θα το έκανε κάθε ωχαδερφιστής που δε δίνει δεκάρα για τη φύση και το περιβάλλον και το μόνο που τον νοιάζει είναι η δική του επιβίωση και καλοπέραση. Έτσι δεν είναι;
Είναι; Χμ, για να δούμε λίγο πιο προσεκτικά την εικόνα:
Αν ο στόχος είναι η επιβίωση της ζωής στον πλανήτη, τότε το πρόβλημα δεν είναι αυτή καθεαυτή η μόλυνση, αλλά ο ίδιος ο ανθρώπινος πολιτισμός. Θα πρέπει, λοιπόν, να εξαλείψουμε τον πολιτισμό. Πως θα το κάνουμε αυτό; Δεν ξέρω. Η ίδια η σκέψη της αναγκαιότητας εξάλειψης του πολιτισμού είναι πολιτιστικό παράγωγο. Άρα, αυτό που πρέπει να γίνει για να επιβιώσει ο πλανήτης είναι να εξαλειφθεί η μεγαλύτερη, ο άνθρωπος. Μόνο αν καταστραφεί η ανθρωπότητα, θα μπορέσει η γαία να κοιμάται ήσυχη, σίγουρη ότι για τις επόμενες, τουλάχιστον, χιλιάδες χρόνων δεν θα υπάρχει κανένα ον που να την απειλή τόσο άμεσα.
Άρα, αν κάποιος έχει βαθιά οικολογική συνείδηση, θα πρέπει να κάνει ότι μπορεί για να επιταχύνει την καταστροφή της ανθρωπότητας. Να καίει περισσότερο πετρέλαιο, να βάζει ερκοντίσιον ακόμα κι όταν δεν το χρειάζεται, να υποστηρίζει τους εκδημοκρατιστικούς πολέμους, να μπαζώνει τα ρέματα και να καίει τα δάση. Όταν εξαλειφθούμε σαν είδος, τα δάση θα πνίξουν στο πράσινο τα ερείπια των μεγαλουπόλεων μας.
Αντίθετα, αν περάσουμε στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, χρησιμοποιούμε περισσότερο τα μέσα μαζικής μεταφοράς και τα ποδήλατα, κλάνουμε λιγότερο κλπ. θα παρατείνουνε τη ζωή του είδους μας. Το είδος μας θα διατηρήσει τον πολιτισμό του, θα αναπτύξει κι άλλο την τεχνολογία του, και κάποια στιγμή θα μπορέσει να αποικήσει έναν άλλο πλανήτη. Τότε η μητέρα γη θα εγκαταλειφθεί, ρημαγμένη, ραδιενεργή, έρημη. Ο άνθρωπος θα επεκταθεί σαν ιός σε ολόκληρο το σύμπαν, και μετά από αρκετές χιλιάδες χρόνια, θα το ερημοποιήσει κι αυτό.
Αγαπάς τη φύση; Τότε πρέπει να εντείνεις την άσκοπη κατανάλωση ενέργειας, την ασύδοτη μόλυνση την κατάχρηση νερού, κλπ. Αγαπάς περισσότερο τον άνθρωπο; Τότε πρέπει να φροντίσεις άμεσα τη φύση. Τελικά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, είναι ακριβώς ανάποδα.
2 σχόλια:
Διαφώνω, σε μία λέξη... Η Γη την παλεύει μια χαρά, εμείς δεν την παλεύουμε.
Λες και νοιάστηκε η γαία για τους νέους τυφώνες, τις πλυμμήρες, τις φωτίες, το global warming, το global cooling, το εξάλιψη και (αναγκαστικά) την παραγωγή του πετρελαίου, τα νοσταλγικά πάντα... Στην Ιστορία της Γης έχει περάσσει πολύ χειρότερα και θα περάσει πολύ χειρότερα.
Νομίζω πως είμαστε αρκετά snob που πιστεύουμε ότι έχουμε την δύναμη να διαλύσουμε το πλανήτη. Υπάρχουν μορφές ζωής που εξελίσονται και έχουν δυνατότητες να ζήσουν εκεί που απλά εμείς δεν μπορούμε.
Απλά ο άνθρωπος, καταφέρνει με τον έναν τρόπο ή με τον άλλο να δημιουργεί καταστάσεις άσχημες για τον ίδιο, από πολιτικές απόψεις (αρχαία ελλάδα, ρωμαική αυοκρατορία κλπ κλπ), θρησκευτικές απόψεις (μεσαίωνας κλπ κλπ), τεχνολογικές απόψεις (βιομηχανική επανασταση), οικολογικές απόψεις (τώρα)... Κάθε φόρα η ανθρωπότητα έβρισκε λόγο και αιτία να εκμεταλεύεται τον ίδιο τον άνθρωπο... Αυτό συμβαίνει και τώρα... Μάχες γινόντουσαν, για εξουσία, θρησκόληπτους, ορυκτα αγαθά και τώρα για πόσιμο νέρο... Τόλμησε να πετάξεις το χαρτάκι από την τυρόπιτα και θα δείς τι θα πάθεις (μπουαχαχαχα)...
Άρα σε τελικές γραμμές, η ανθρωπότητα (όπως και κάθε είδος), από την αρχή της ύπαρξης είναι καταδικασμένη να εκλείψει σε κάποια χρονική περίοδο στο χρόνο. Ο άνθρωπος απλά μπορεί να τον χρόνο... Τίποτα άλλο...
Προσοχή: Η οικολογία είναι αργός θάνατος...
ΥΓ: Οτιδήποτε άλλο είναι γρήγορος θάνατος.
Πάντως, εμείς (σαν είδος) έχουμε τη δυνατότητα να καταστρέψουμε τον πλανήτη ολοκληρωτικά. Εννοώ, εντελώς, να πάψει να υπάρχει. Έχουμε την τεχνολογία για να κάνουμε κάτι τέτοιο, το ερώτημα είναι αν έχουμε και την απαραίτητη βλακεία. Αν απαντηθεί αυτό το ερώτημα, δεν θα μπορέσουμε να το πούμε ο ένας στον άλλο (δεν θα προλάβουμε).
Πάντως (μ' αρέσει να ξεκινάω με αυτή τη λέξη τις παραγράφους μου), έτσι κι αλλιώς είναι απίθανο να είμαστε ο μοναδικός πλανήτης με ζωή. Επομένως, ακόμα κι αν καταστρέψουμε τη γη, η ζωή θα εξακολουθεί να υπάρχει. Με τις πιθανότητες, μάλλον θα υπάρχει κάπου κάποιος πλανήτης όπου τα κυρίαρχα όντα του θα είναι πιο σοφά από εμάς.
Δημοσίευση σχολίου